Ze houdt de vis in de lucht, pakt met haar andere hand de schaar en knipt hem zonder moeite open. Vervolgens maakt zij de rest van de vis vluchtig schoon. De keuze is groot, hoewel ik geen enkele vis in mijn koffer mee kan nemen struin ik met mijn neus langs de kraampjes. Ik snuif de lucht op van verse vis die mij doet denken aan mijn werk als natuurgids op het strand. Wanneer ik…
Kijk eens wat ik vond in het bos. Zielig lag het tussen de dennennaalden, fragiel en klein. Misschien weet je het al, maar ik zal verklappen van wie dit knusse huisje is. “Het hangt omgekeerd aan een takje van de conifeer. Als er opeens een zonnestraal op valt, ondergaat het een gedaanteverwisseling. – Het lichtblauw op zijn vleugel wordt ONBESCHRIJFELIJK BLAUW. Ja, het vogeltje in de zon was kunst geworden.” Aldus Hans Dorrenstijn uit het boek…
Zo. Het werd eens tijd, ik moest en zou die pompoen gaan uithollen. Hij was al een maand geleden geoogst en lag daar maar zielig op een donkere plek in de schuur. Ik had alleen nog nooit een pompoen uitgehold. De regen kletterde tegen de ramen, in de tuin ontstond een mini tornado van bladeren. De inhoud van de vuilnisbakken waaide door de tuin, en om het nog spannender te maken zorgde wat lichtflitsen voor…
Daar zit ze dan. Statig komt ze aanvliegen, met een hoop kabaal verovert ze het penthouse. Het penthouse is niets meer dan een regenplas op het garage dak van de buren. Doordat er tijdens de bouw iets mis is gegaan met de waterafvoer, blijft er na de regen een heus zwembad over. Het is herfst en dus staat het zwembad nu zelden leeg. Daar profiteert Merel van. Ze kijkt vluchtig om zich heen, en kiest…
