Watermens
“…En opeens wist ik het. Ik ben geen kind van de zee, maar een kind van het water. Het is de stromende rivier die mij laat ontwaken. Een vleugje spiritueel wellicht, maar zo nuchter en duidelijker dan helder stromend water kan het voor mij niet worden. Na enkele uren peddelen raak ik uit het niets ontroert. Ik voel de tranen over mijn wangen stromen, maar ik ben zo ontzettend kalm van binnen. Ik laat mijn kajak door de stroming meevoeren, de peddel ligt op het voordekje. Mijn armen hangen buiten de kajak. Het enige wat ik voel, waar ik naar verlang is het koude stromende water langs mijn huid. Iedere dag weer. De rivier is mijn weg naar de zee. Ik laat mijn polsen in de stroming hangen en voelde het water langs mijn kloppende aderen tintelen…” — Leestijd 5 minuten. Inclusief native watersong
