Biofilie nieuws 9: de eerste

Welkom nieuwe volgers. Wat fijn om te zien dat men zich massaal inschrijft voor mijn nieuwsbrieven. De aanmeldingen voor mijn website stromen binnen. Yes! Voor de nieuwe volgers: in deze blog leg ik uit wat ‘biofilie’ nieuws is: klik hier: Nieuwe biofilie-nieuws   Voortaan ontvang je dus een vrolijke groene mail van Moedertje Groen in je inbox, zoals deze. De optimale layout om de verhalen te lezen, is op groot scherm. Op je telefoon moet je soms even scrollen vanwege de grote foto’s. 

Het is de eerste volle maan van het jaar! (13 januari) en dus tijd voor een uitgebreide biofilie. Het is de periode om bij te komen, op te laden en te zorgen dat je niet overprikkeld raakt. Een periode van vermoeidheid en de tijd om je terug te trekken. Ook om te reinigen: een voetenbadje, sauna of kop brandnetelthee. Zelf vind ik januari altijd langer duren dan de andere maanden. Ik zit nog redelijk in winterrust, en dip mijzelf onder in de winterdip. Het is niet erg, want ik weet dat ook deze cyclus weer zal eindigen. Alle weertyppes zijn de afgelopen weken al voorbij gekomen, maar iedereen herkent dat moment van de eerste zonnestralen op je gezicht. De warmte op je huid voelen, dikke trui aan en de jas mag uit. De eerste geluksmomentjes van het nieuwe jaar waren de afgelopen dagen voelbaar. Niet alleen ik kreeg spontaan last van een kriebel in de buik… Het is weer tijd voor de eerste lentekriebels!

De eerste winterbloeiers, de eerste voorjaarstonen van vogels en de eerste werkzaamheden op de moestuin. Het voelde onrustig de afgelopen periode, maar nu begint het voor het eerst te knagen… We gaan weer naar het licht! Maar hiervoor moeten we nog even door de gure (stormachtige)dagen heen komen. 

Achter de schermen van Moedertje Groen…

…Heb ik de eerste bloemen al gezaaid. Het begint weer: moestuingeluk. Peulen, doperwten en tuinbonen voorzaaien in de kas. Ook allerlei wilde bloemen.

…Ben ik bezig met brandnetelwortels te oogsten én verwijderen. De wortels heb ik een aantal jaren laten zitten om de bodem te verbeteren. De structuur van de bodem is nu luchtig en bevat meer mineralen. De toplaag verdeel ik over de moestuinbedden. Helaas gooit de vorst roet in het werk. Een klein deel van de brandnetels zullen blijven zitten en zijn voorjaarsvitamine.

…Ben ik begonnen aan een klein experiment: touw maken van mijn eigen lange haren. Ik heb er nogal veel en ben in de rui dus dat komt goed uit. 😉  Later meer hierover.

…Bezig met plannen en mindmaps voor een derde boek. Het beloofd een groot avontuur te worden.

 

VERWONDERING 9: DE BOOMDRAAK

Een prachtige boom in de Amsterdamse Waterleidingduinen. De boom is omgewaaid, maar leeft verder. En heeft een gigantische omtrek. In iedere ‘plooi’ van de bast schuilt een klein ecosysteem. Bekijk de beeldbank natuurfoto’s: Foto: Petra van Went fotografie.

 

BLOEINIEUWS 9: Fel rode haren en mini jungles (tekst gaat verder onder de foto.)

druppels op ruig bloeiend haarmos(rood oranje) tussen het buntgras en plukjes rendiermos (vooraan in de foto)

Bloeiend ruig haarmos(een mos) en gewoon schildmos(een korstmos). Niet het eerste waar je aan denkt in de winter. Het geeft wel kleur aan de duinen. In de winterperiode kun je fijn opzoek naar korstmossen en mossen. De prachtige kleuren vallen veel meer op. Petra en ik zijn er dol op: microlandschappen. Op de foto hierboven zie je ruig haarmos, dit bloeit in de wintermaanden! Mossen verspreiden zich via sporen, ze hebben geen zaad zoals planten en bloemen. Die oranje rode draadjes bevatten de sporen van ruig haarmos.

En dan heb je die gekke korstmossen… Ze vormen een soort landschap in een landschap. Het mooiste vind ik de korstmossen op oude berken met veel plooien in het schors. Met kleuren van de zee en sprookjesachtige vormen zijn het oerwoudjes op een levend wezen. Kortsmos is een langzame groeier, maar groeit wel door in de wintermaanden. Korstmos is oer! Korstmos is bijzonder en een indicator voor bijvoorbeeld schone of juist vervuilde lucht. In simpele taal: korstmos is een schimmel die samenwoont met een alg, maar zijn samen één. Vaak hebben oudere bomen een oerwoud aan korstmossen op zich. Je treft ze trouwens ook aan op (oud) gesteente. Ik daag je uit om zelf eens (korst)mossen te bestuderen op hun vorm, kleur en structuur…

Gewoon schildmos. Grijs blauw, een korstmos die in de winter extra opvalt. Fotografie: Petra van Went

Vogelpret

Grote bonte specht foto: www.serveri.be

Afgelopen week zag ik vijf grote bonte spechten om elkaar heen dartelen. Hun rode koppies glanzend in de zon. Ik stond eerste rang voor de eerste trommelconcerten van het jaar. Spectaculair om te zien hoe die dieren zo kunnen headbangen zonder er zelf hoofdpijn van te krijgen. De blog over spechten is volgens de statistieken de meest bekeken blog van deze website. ‘Spechten hebben een vrij lange tong, afhankelijk van het soort. Wel tot 10 cm. Omdat een specht klein van postuur is moet de tong ergens worden gestopt als deze niet wordt gebruikt. De tong van een specht loopt over zijn schedel en zit om zijn hersenen heen.’ Dit is zo’n weetje die mij in zijn greep blijft houden. Bij het spechtenmannetje draait het niet om de looks, maar om de melodie! Een harde trommel is voor de vrouwen een teken van een ‘sexy drummer’… Je moet sterke nekspieren hebben om te kunnen roffelen en laat dat nou net het gene zijn waar de spechtenvrouwtjes naar luisteren! De hele blog over spechten lees je hier: de trommelaar van het bos. 

 

NIEUWS VAN ONDER DE GOLVEN… tekst gaat verder onder de foto.

Een eierfeestje vandaag om het strand bij Duindamseslag. Iedere stap lagen kapsels van roggen en hondshaaien (en misschien zit er ook katshaai tussen).

Bijzonder en mooi om te vinden. Pakketjes met krullerige draden die vast zitten aan elkaar of aan zeewier. In deze eikapsels hebben mini haaitjes gezeten!  Dit is de bijzondere collectie hondshaai eikapsels die ik vandaag in 20 minuten heb gevonden. Leuk om te zien is dat elk kapsel een andere kleur heeft. Ze zijn allemaal leeg en lagen te schitteren in de zon. In de winter kun je vaak eikapsels vinden van haaien en roggen, maar vandaag waren het er tientallen. Om de paar stappen lagen de eieren van stekelrog, gevlekte rog en de hondshaai. Wil je ook opzoek, maar heb je geen kennis van eikapsels? Klik dan hier voor een overzicht van Naturalis

Dag maan…

De ‘wolfsmaan’ van januari is vol! De cyclus van maanfases is weer compleet. Een prachtig proces om bewust van te worden. Volg eens een maanfase door iedere dag even te kijken waar de maan staat. De januarimaan is sowieso bijzonder. Het is vroeg donker en je kunt in deze maand de maansikkel mooi spotten. Ze was bijzonder door haar stand, de halve maansikkel in januari is een ‘lachende maan’. Deze maan wordt ook wel een Cheshire maan genoemd, naar de kat van Alice in Wonderland. De halve sikkel ‘ligt’ dan in de hemel met de punten omhoog, als een lachende mond. De nieuwe jonge maansikkel was prachtig te zien (30 december 2024). Enkele dagen later straalde Venus precies boven de maansikkel. Je kunt Venus en Jupiter momenteel nog altijd mooi waarnemen, op een heldere avond na zonsondergang.

De maansikkel van januari: de wolfsmaan. Met daarboven venus.

 

Dit was de eerste nieuwsbrief van het jaar. Bedankt voor het lezen en het volgen. Heel graag tot de volgende…

Groe(n)tjes!

Tessa

 

 

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.