Met slechts drie natuurlijke ingrediënten, kun jij deze ‘konijnenkeutels’ maken. In dit bericht het verhaal erachter en het recept voor de wintermaanden. Met foto’s uit eigen keuken. Leestip via groot scherm, mijn website is gemaakt voor laptops en tablets.
Tedere bloemen van de heemst. Familie uit de Malva.
Heemst, een vergeten plant die je niet snel in het wild tegenkomt. In de duinen bij Katwijk/Wassenaar heb ik haar wel mogen spotten, maar inmiddels kweek ik haar met liefde zelf in de achtertuin. Zoals je hebt gelezen in de vorige brief, groeide ze dit jaar uitbundig en hoog! Heemst is een plant die ik tevens kweek in mijn mini kwekerij, hopelijk in de toekomst voor de verkoop.
In oktober heb ik de heemstwortel en bladeren geoogst. (Lees in de nieuwsbrief van september over deze aaibare planten) Wie een beetje de weg weet in de kruidenwereld, weet dat deze plant een lieverd is. Een aaibare plant met een zorgzaam ‘karakter’. Heemst is al eeuwen oud en werd vroeger gebruikt als snoep. Heemst is beroemd en berucht als de bekende marshmallowplant! (deze wil ik ook nog eens maken voor jullie) Van de wortels werd een zoete lekkernij gemaakt, waar we vandaag de dag de marshmallow van kennen.
Verse heemstwortel links. Gedroogde heemstwortel en blad rechts. Uit eigen tuin.
Maar ze heelt ons lijf en geest met haar slijmerige slijmstoffen. Deze stoffen komen vrij als je de bladeren of wortels in water laat trekken en zijn helend voor keel en spijsvertering. De bloemen kun je in de zomer gebruiken in gebak, toetjes en salades. Erg lekker smaken ze niet, maar ze zijn een mooie decoratie. Deze keelpastilles verzachten de keel met drie natuurlijke producten die helend werken bij keelpijn en keelklachten. Niet voor mensen met een te hoge bloeddruk: bevat zoethout!
Met heemst als hoofdingrediënt maakte ik dus eetbare ‘konijnenkeutels’, want wat heb ik gelachen tijdens het porrelen in de keuken. Dat gaat in mijn rommelige keuken er niet altijd rustig aan toe.
Konijnen eten hun keutels 2x om alle voeding eruit te halen. Wat overblijft als je door de duinen wandelt zijn zongedroogde grasballetjes met plantenvezels erin. Doordat heemst veel vezels bevat lijkt het mengsel van de keelpastilles erg op konijnenkeuteltjes. Maar na het toevoegen van de honing ruiken ze een stuk lekkerder.
MIJN heemst keelpastilles lijken op konijnenkeutels
In dit bericht deel ik met jullie het proces van de keelpastilles met slechts 3 ingrediënten.
- Heemstwortels gedroogd +- 3 a 6 eetlepels poeder. Plant is te koop bij de Cruydt Hoeck of bestel zaden via mij. klik hier.
Heemst verzacht de keel en het weefsel. Ze verzorgd en heeft helende werking in je buik. De meeste geneeskracht zit in de wortel. De bladeren zijn een mooi bindmiddel in soep en saus en je kunt ze gebruiken om thee van te maken. De wortel bevat bijna 40% zetmeel, dus je zou deze ook gekookt kunnen eten.
- Zoethout gedroogd +- 3 a 6 eetlepels poeder. Te koop in reformwinkels of kruidendrogisterij. Je kunt ook zelf de plant kweken, maar het duurt een paar jaar voordat je genoeg wortels hebt. Vreeken’s verkoopt de plant. Klik hier.
- echte honing (liefst uit de bergen). Ik schrijf échte, omdat je koud geslingerd moet hebben van een kleine imker. Die bevatten nog geneeskrachtige stoffen. Honing uit de supermarkt is nép honing. +- 1,5 a 2 eetlepels, uittesten of het goed bind.
Zoethoutwortel links. Heemstwortel rechts(eigen oogst met schil). De schillen wil je eigenlijk niet in je product, dat zorgt voor meer vezels.
verder heb je nodig:
- een koffiemolentje, maalmachine of kruidenmolen. Liefst met een vleugje moderne hulp: electrisch.
- kleine eetlepels.
- schone kommen.
- een plaat of bord met bakpapier of iets waar de pastilles niet aan blijven plakken als ze klaar zijn.
- Een lege keuken. (voor vele vanzelfsprekend)
- een luchtdicht afsluitbaar bewaarbakje.
- Koude handen, anders blijft alles plakken.
Oogst
Ik heb de heemst wortel geoogst in september, maar je kunt het hele najaar oogsten. Een belangrijke tip: schil de wortels want na het drogen zijn de schillen erg stug. Daarna sneed ik ze in kleine blokjes en liet ze op een rooster met bakpapier drogen op 50 graden, met een spatel tussen de ovendeur zodat het vocht eruit kan.
Links de vezels, rechts het poeder.
Poeder
Na het drogen kun je de wortelstukjes malen tot poeder, of mengen in een kruidenmengsel voor thee en koude dranken. Zoals je kunt zien op de foto blijven er vezels over. Die heb ik flink moeten malen en zeven. Uit deze vezels komt ook nog poeder vrij. Je kunt dit pluis even in een pan schudden met deksel erop, want het ‘sneeuw’ anders in je keuken van het stof. Deze vezels werden vroeger gebruikt voor het maken van papier. Ik vond het er wel heel fluffy uitzien en vroeg mij af of het kon dienen als tondel. Verbazingwekkend genoeg ging het niet in de fik en meteen weer uit. Geen geslaagd experiment dus.
Ook de zoethout maal je tot poeder. Dit gaat makkelijker dan met de heemst. Ik had echter wel een lekker geurtje verwacht, maar het ruikt nog niet echt als zoethout. Je zou ook de kauwstaafjes kunnen kopen en zelf kunnen vermalen, maar ik verwacht dat deze stevige wortels moeilijk te snijden zijn.
Gemalen poeder van zoethoutwortel
Kom kom…
- Zet ondertussen een pannetje water op en zet je pot honing in het hete water. Warm de pot op, tot de honing dun en vloeibaar is. Ik gebruikte honing uit de Franse bergen. Je zou ook tijm of linde honing kunnen gebruiken, omdat deze planten je keel nog meer verzachten en slijmoplossend werken. De honing verzacht en werkt antibacterieel en ontstekingsremmend.
- meng de poeders met elkaar in een schone kom en voeg er voorzichtig de eetlepels honing aan toe. Zoals je op de foto kunt zien wordt het nu een plakkerige pasta. Ik gebruikte de twee lepels om de boel te mengen. Op de punt van je lepel doe je een kleine hoeveelheid pasta. Op de foto niet helemaal goed te zien, maar het wordt plakkerig.
- Meng dit met je schone handen tot ‘keuteltjes’ en druk ze zacht met de achterkant van je lepel plat.
Update 1 dag later: Toch iets teveel honing. Ze zijn lekker plakkerig en smaken naar honingsalmiakdropjes. Alleen is het echt een must om de vezels goed te malen, want als je op de keelpastille zuigt dan blijven de kruiden over. Het recept begint dus bij goed vermalen van de kruiden.
Een kleine keelpastille heeft de overeenkomst met een konijnenkeutel
Na het uitharden kun je de keuteltjes bewaren in een luchtdichte bak. Ze mogen niet nat worden. Zorg dat de verhouding poeder:honing juist is, anders drogen de pastilles niet.
Disclaimer: Planten helpen te helen en ik ben ervan overtuigd dat een plant je de juiste informatie zal geven, op het juiste moment. Dit is een veilig recept om zelf thuis mee te ‘knoeien’. Bij medische klachten helpen huis-tuin en keukenmiddeltjes niet altijd, raadpleeg bij twijfel altijd een herborist of arts.
