Een volle nieuwsbrief dit keer. Over hoop in een pit, de maan, libelles en zwetende paddenstoelen. Profiteer als lezer als eerste van de nieuwe prijs van de boeken van Moedertje Groen… Lees gauw verder.
Op 15 november 2024 is de een na laatste volle maan van dit kalender jaar. De maan van november tot de laatste volle maan van 2024 is een mooi en ideaal moment om mij terug te trekken. Er komt voor mij een periode van reflectie aan, ik ga naar binnen en als het ware in ‘winterslaap’. Deze volle maan van 15e wordt ook wel ‘bevermaan’ genoemd. Het was een jaarlijkse herinnering voor indianenstammen om de bevervallen te zetten in de rivieren, voor de ijskoude periode volgde. De bont van bevers heeft hele volksstammen warm gehouden. Het is ook de periode van rouw, daarom werd vroeger deze maanfase ook wel: rouwmaan genoemd. Bezinning, reiniging en loslaten staan deze weken centraal voor mij.
‘Geen zon- geen maan! Geen ochtend – geen middag – geen zonsopgang – geen schemering- geen juiste tijd van de dag.’ Schreef Thomas Hood in het gedicht: November.
En dat is, zoals het is. Grijs en een diep gemis. Terwijl de kers pas deze week haar blad laat vallen en er nog genoeg bomen hun laatste bladeren laten schitteren in de ondergaande zon, woelt er nu al een diep gemis in mij. Dit heel ik door al dat bladgoud als een deken te omarmen, te verzamelen en uit te strooien als een dekbed over de tuin, de moestuin en de bomenspiegels van de gemeente. Welterusten Moeder.
Achter de schermen van Moedertje Groen…
…Ben ik met plannen bezig voor het nieuwe jaar.
…Kwam er onverwacht een nieuwe ‘muze’ mijn leven binnen, voor een inspiratiegolf aan metaforen en schrijfvoer.
…Ben ik veel offline, excuses voor het ‘ongemak’. En mijn telefoon staat ook nog nauwelijks aan.
…Hebben de boeken van Moedertje Groen een nieuwe prijs gekregen (lees gauw verder!)
‘…Blijf maar zitten op mijn knie. Vraag niet, rust maar uit. Morgen is een nieuwe dag, maar jij schenkt mij met je vleugels de hoop die ik had verloren…’ Uit eigen werk.
VERWONDERING DEEL 7
Donderdag 7 november was wellicht de laatste warme en zonnige dag van deze maand. In de duinen was het vliegverkeer nog druk. Ik spotte tot mijn grote verbazing een kleine parelmoervlinder en overal vlogen rood bruine heidelibelles rond. Petra van Went maakte er een mooie fotoserie van. Op een lantaarnpaal zaten al gauw vijf libelle in het zonnetje. Zouden ze worden aangetrokken door de warmte van het staal? Hun kop bewoog als dat van een robotje. Schokkend en met trage bewegingen. De libelle is een insect wat in de volksstammen symbool staat voor ’transformatie’ Gaat er een libelle op je zitten? Dan komt er een mooie periode van verandering voor je aan.
BLOEINIEUWS 7
…Ik weet het, de vorige nieuwsbrief ging ook over een zwam. Deze wilde Petra en ik jullie toch graag laten zien. Een ‘zwetend’ zwammetje. De zalmzwam. Nog niet eens op zijn mooist, want deze paddo kan écht geweldig apart ‘groeien’. Niks sprookjesachtig, ze zien er eerder uit als een gekke ziekte. Met allerlei gerimpelde vlekjes op de hoed.
Dit exemplaar was flink aan het groeien. Dan zuigen de zwammen in één keer een grote hoeveelheid water op. Het overtollige water persen ze dan weer naar buiten. Dat zijn op de foto de glimmende kleine druppeltjes. Het zijn mooie cadeautjes voor natuurfotografen die graag spelen met hun macrolens.
Allerlei soorten paddenstoelen kunnen ‘zwetend’ deze druppels aanmaken.
Petra was al een poos opzoek naar de zalmzwam toen we hem per toeval vonden. Nog niet op zijn mooist, want de zalmzwam verandert per groeistadium. Op de hoed ontstaat in later stadium een soort netwerk.
Wil je meer natuurfotografie van Petra bekijken? Klik hier voor haar zenfolio en kunstzinnige foto’s
NIEUWE PRIJZEN BOEKEN ‘MOEDERTJE GROEN’
Vanaf heden zijn mijn boeken bijna niet meer via de (online) boekwinkels te koop. 
Vanwege mijn 10 jarig jubileum heb Ik de boeken in eigen beheer overgenomen van de uitgeverij. Als lezer van deze nieuwsbrief profiteer jij als eerste van de nieuwe prijs* zolang de voorraad strekt.
