Acht kleine vitamientjes in een mooi groen jasje.
Ont-moeten; •een sterke drang en verzet tegen het werkwoord moeten. •Het verzetten of negeren van procedures en verplichtingen, zonder enig besef van tijd. •Ook wel ontspanning genoemd. Kan sporadisch voorkomen, maar is niet te genezen.
Zo zou mijn omschrijving zijn van “ont-moeten”.
Voor vele is de zomervakantie aangebroken. Een tijd dat veel mensen er tussen uit gaan of even het werk laten liggen, terwijl juist andere helaas gewoon moeten….door werken.
Ontmoeting met een kikker
Wij zijn vergeten waarom we doen wat we doen. We zijn voor onszelf gaan zorgen en voor de mens. We leven nu om geld te verdienen, te eten en het gezin en huis te onderhouden. Mensen leven nu om spullen te kopen. Mensen willen wel ont-moeten, maar voelen zich teveel verbonden met regels en verplichtingen. Het ont-moeten wordt uitgesteld.
Terwijl ik zit op de rand van mijn kruidenbak, kijk ik tevreden toe. Ik voel mij een vorstin in haar rijk. Wat ik zie kan geen agenda of geld tegenop. Ik zie bloemen in allerlei kleuren, ik hoor en zie hommels en bijen ijverig heen en weer zoemen. Ik zie hoe de planten voor mij werken en mij verse courgettes schenken. Hoe de pompoen zijn eigenwijze weg gaat. Ik zie een wigwam van een bonenstaak die maar blijft bloeien en groeien, achter elk blad schuilt een verse snijboon. Ik schrik van een kikker die rust tussen de bloemen. Hij springt weg terwijl ik wat bloemen pluk voor de thee.
Zonnebloem van 2 meter
Ik zie ongewenste kruiden dienen als een tankstation voor hommels. lk zie hoe een nachtvlinder rust onder de bladeren van de Salie. Hij heeft prachtige oranje stipjes op zijn rode lijfje. Ik zie hoe groen alles is in tijden van droogte. Ik zie de komkommer in bloei, en hoe hommels druk bezig zijn alles te bestuiven. Ik zie de eerste groene tomaten in rap tempo groeien. Ik zie hoe een zonnebloem boven alles uitsteekt. Trots met zijn gezicht in de zon, zijn kop in de wind. Ik hoop dat hij het haalt. Hij staat vast met stokken, planken en touwen, maar de wind blijft aan hem trekken.
Ik zie de laatste aardbeien die smaken naar snoepjes, zo zoet. Ik pluk er een en stop hem in mijn mond. Ik zie de prei en knollen voor de winter groeien. Dankzij dit stukje grond, kom ik veel minder in de supermarkt en ontmoet ik hier elke dag weer iets nieuws.
Komkommers in uitvoering
Ik voel mij rijker en rijker worden. Deze ontmoeting met de aarde, deze verbinding met de natuur is waar het om gaat. Niet werken voor jezelf, maar werken aan jezelf. Wie de natuur heelt, heelt zichzelf. Mijn handen raken de oregano aan, en wuiven even over de lavendel. Ik aai de salie, die jonge verse bladeren voelen zo zacht. Mijn handen ruiken naar de parfums van de natuur. Ik glimlach goedkeurend. Het kost heel wat pompen, heel veel liters duinwater, maar elke dag zie ik dit kleine tuintje groeien en bloeien. Er is hier geen haast, je ont-moet geduld hier. Er is hier niets om je zkrgez over te maken, want de natuur kost het allemaal zelf op. Je ont-moet liefde hier.
Snijbonen tipi
De zaden bleven groeien en het werden planten en bloemen. Niet omdat ik het wilde, niet omdat het moest maar ze wilden zelf graag ontmoeten. Ze wilden de zon ontmoeten en het licht. Ze wilden de aarde ontmoeten en de regen. Zo groeide de zaadjes tot tientallen kleine kiemplantjes. Tijdens een van mijn ontmoetingen stopte ik ze met zoveel aandacht in de aarde. Ik moest op dat moment even niets, behalve er zijn voor de aarde. De plantjes moesten ook niets en toch gaven ze mij haar vruchten. Verstopt in kleine jasjes. Groener dan groen, voller dan vol van smaak.
Laten we een voorbeeld nemen aan de zaden en de bloemen, de planten. Ze hoeven niet te groeien, maar ze groeien om te ont-moeten. Want in de natuur moet niets het gaat alles vanzelf. Alles wat je aandacht geeft groeit. Het zijn de kleine cadeautjes van Moeder Aarde, alsjeblieft koester dat.
Niets (ont)moet zomaar.
Fijne zomer.
