Badparels

De oude glazen weckpot glimt niet meer zo aantrekkelijk als vroeger. Hij is verhuld onder een dikke laag stof en staat hoog op het enige badkamer meubeltje die er in de ruimte hangt. Vroeger stond hij in de badkamer van ons ouderlijk huis. De inhoud van de pot kent een grappig verhaal, zover ik weet is de pot al meer dan dertig jaar gevuld met grappige zeepjes. Als kind haalde ik de zeepjes er nog wel eens uit, fascinerend vond ik ze. Toen roken ze nog lekker naar zwitsal, lavendel en hotelzeep. Zeep in de vorm van beertjes, banaantjes, golfballen. Je kon het zo gek niet bedenken of het zat in die grote weckpot. Ook glommen er prachtige parels in allerlei vormpjes in de pot. De badparels waren gevuld met geurende olie die je in bad kapot kon knijpen. Van lila, roze tot smaragd groen met glitters en van crème wit tot robijn rood. Ik gebruikte ze graag.

De oude pot, waar vroeger badparels in zaten.

Wanneer onze familie op vakantie ging, paste mijn opa altijd op het huis. Hij genoot van onze badplaats, het dorp, de vis en de tuin. Op een dag belde wij hem op vanuit een Griekse telefooncel en schoot mijn moeder in de lach. Mijn opa vertelde dat hij dacht dat de grote glimmende weckpot in het raamkozijn een snoeppot was. Hij had de parels voor lekkernijen aangezien en de mooiste eruit gesnoept. Hij vond ze wel wat taai smaken en de vulling…. Dát heeft hij nog jaren te horen gekregen.

Een oester maakt een parel aan, als er een zandkorrel, minuscuul klein diertje of parasiet naar binnen weet te dringen. Laagje voor laagje maakt het dier een beetje parelmoer aan tot er een klein balletje ontstaat. De glimmende parel. Wij kunnen ons als mens laten inspireren door dit weekdier.  Door de mensen die soms ongemerkt ons leven zijn binnengekomen, in ons hart te sluiten en nooit meer los te laten. Ook al zijn jullie wegen gescheiden, hebben zij hun taak op hun pad vervuld of ben je ze uit het oog verloren. Die hele kleine (onzinnige) herinnering(en) die je samen hebt gecreëerd, zal op een dag van grote waarde zijn.

Spaar pareltjes van verhalen en herinneringen. Al zijn ze nog zo klein, ze zullen voor jou tot in de eeuwigheid van onschatbare waarden zijn. Parels kunnen niet voor altijd schitteren, na loop van tijd worden ze dof, maar de schoonheid van het verleden is nog duidelijk zichtbaar.

† In Memoriam Bob de Wolf – 15 januari 2010 – 15 januari 2023

Ter nagedachtenis is in het boek Moedertje Groen – in verbinding met de natuur een hoofdstuk geschreven over ‘De tuin van de Wolf’

Spaar pareltjes van verhalen.