Leestip: openen op laptop, tablet of klik om je mail te openen. De layout komt het beste tot zijn recht op groter scherm.
Met een beetje geluk zijn er volgens de weerman van het NOS twee uur zonneschijn op een gemiddelde decemberdag, maar dat geluk is even ver te zoeken. Het zijn die laatste weken van het jaar, met zondag 15 december de laatste volle maan van het jaar. Waarschijnlijk is dit mijn laatste nieuwsbrief. Ik zal opzoek gaan naar nieuwe inspiratie voor de volgende uitgebreide mail. Vol natuurweetjes. Heb jijzelf een suggestie? Wil je graag iets weten of over een bepaald onderwerp lezen? Mail gerust. Snuffel ook eens goed in het archief van deze website voor extra leesvoer. Klik op de tags om eens te bladeren door onderwerpen. – Ieder bericht op de pagina heeft tags. Die je kunt vinden onder het labeltje (oranje en rood omcirkelt in de afbeelding.) De tags zijn onderwerpen die in het bericht voorkomen, in de voorbeeld afbeelding hieronder zijn ze onderstreept in rood en oranje. Succes. Mail gerust als je een onderwerp zoekt.
Boekenpret laatste bezorgronde
BEDANKT voor de vele bestellingen. De boeken van Moedertje Groen zijn door veel mensen cadeau gegeven tijdens de Sint. Uiteraard geldt de nieuwprijs de gehele decembermaand. Wil jij nog een mooi buitenboek cadeau geven? Of gun je iemand de verhalen van de Noordzee? Bestel dan via info@moedertjegroen.nl donderdag 19 december is de laatste postronde.
De boeken kosten samen 15,00 euro. Of 9,95 per stuk incl. kleine verrassing.
Afscheid nemen…
December is echter bij uitstek de maan(d) om al mijn plannen voor het nieuwe jaar te bundelen. Ik ontving laatst een mail van een vrouw die vroeg of ik hier meer over wilde delen, dus bij deze. 21 december is het Midwinter en hopelijk mag ik dan weer een vuur aansteken (als het weer het toelaat). De kortste dag en de langste nacht (Yule) zal ik dan in stilte vieren. Ik versier mijn huis pril met bosjes rozemarijn, bijvoet en laurier. In deze periode schrijf ik op wat ik heb geleerd van de afgelopen manen, wat de hoogtepunten en diepte punten waren. En wat ik meeneem naar de volgende maanperiode. Het jaar heeft op de valreep nog een nieuwe maan, dus een mooie combinatie om los te laten en plannen te maken voor een nieuwe periode. Het lijf zal wat onrustig aanvoelen, dus neem optijd je rust. Deze periode voelt ook echt als een rouwperiode, er hangt een donkere wolk boven het hoofd. Een zware deken op de schouders. Iedere keer zucht ik weer bij het zien van de grijze lucht. Ik haal diep adem en neem afscheid van de plantenwereld, het valt mij zwaar. Tijdens het wandelen speur ik om mij heen opzoek naar die laatste groenblijvers, de dappere plantenrozetten die volgend jaar zullen bloeien geven hoop.
Inheemse planten kweken: De Achtertuin van Moedertje Groen
De moestuinzaden zijn al uitgezocht, gesorteerd en besteld. Het is om treurig van te worden, maar de BTW op zaden en planten zal van 9% naar 21% gaan. Een zorgelijke verandering in de wereld van tuinders en kwekers. Zeker voor de kleine ondernemers en kwekers. Nét nu ik volgend jaar een pilot wil starten met het kweken van een aantal inheemse soorten wilde (eetbare) bloemen. Gewoon kleinschalig in mijn achtertuin. Hoe ik dit vorm ga geven in combinatie met mijn dynamische buitenleven moet ik nog gaan puzzelen, maar als de eerste planten klaar zijn om naar jouw tuin te verhuizen dan publiceer ik dit zeker op deze website. TEKST gaat verder onder de foto…
Licht in de duisternis
Sommige hadden mijn lampjes al op feestboek gezien. Een leuk project in de winter: lampen maken van kalebassen. Nu ben ik niet heel technisch of handig, dus dit was best een leuke uitdaging. Ik had nog van een andere lamp een LEDlampje liggen. Uiteindelijk heb ik hier heel simpel de kalebas opgezet en dan werkt het als een soort projector. Zo kan ik verschillende kalebassen erop zetten en andere effecten creëren. Of het uiteindelijke doel: een lamp aan het plafond zal slagen dat moet nog blijken. Hiervoor moet ik draadjes door de lamp gaan rijgen en dan de fitting weer aansluiten, ingewikkeld voor iemand met groene vingers. De Kalebassen zijn ingedroogde pompoenen. In veel natuurvolkeren worden deze gebruikt als borden, bekers, instrumenten en waterflessen. Die laatste is nog een wens van mij. Voor nu staan mijn lampjes te pronken in de kast.
Bosbed of bosbad?
De overgewaaide term ‘bosbaden’ uit Japan is volgens mij populair geworden in die vreselijke coronatijd. Schijnbaar weten ze in Japan al eeuwen wat gezond is. Misschien een verrassing voor de één, maar een giller voor de ander. Wéér een commerciële vorm om te kunnen verdienen aan de natuur. Bosbaden is een vorm van mindfulness waar je jezelf ‘onderdompelt’ in de natuur. Hetzij door een bewuste wandeling zonder dopjes of telefoon, een meditatie, een zitplek noem het maar op. Het valt mij iedere keer weer op, zodra ik even ga zitten op de bosbodem wil ik maar één ding: slapen! Dat zitten wordt al gauw liggen en dan kan ik mij zo verwonderen over de kronen van bomen en het leven op de grond.
Af en toe neem ik een bosbad wel erg letterlijk: mijzelf onderdompelen onder een dekbed van bladeren. Het is trouwens ook een goede manier van leven met de natuur. Bladeren houden je warm, want ze isoleren. Dat het ook nog gratis en gezond is, kun je natuurlijk goed van profiteren. Niet iedereen heeft twee van die kaboutertjes om zich toe te dekken. Mijn advies: verzamel gewoon eens een stapel bladeren, ga erin liggen (mutsje op) en dek jezelf toe. Winterslaap voor de moderne mens!
Dus je weet waar je mij kunt vinden deze laatste dagen van het jaar…
‘It’s not the most wonderful time of the year.’
‘So let’s make it wonderful!’