Sommige dingen lijken als vanzelfsprekend, maar blijven mooi om te zien. Het zien van een poetsende vogel geeft een moment van rust. Kijk, daar zit de merelman en hij heeft zijn vaste routine. Een paar keer per dag komt hij drinken, eerst is hij op zijn hoede en later weet hij dat Luna en ik hem geen kwaad doen. Daarna komt hij badderen, tot zijn verenkleed ontploft is van het water en hij een grappig kuifje heeft. Hij neemt vervolgens plaats op een verhoging om zijn veren grondig te poetsen en strijkt daarna neer in de zon.
Met zijn snavel open en zijn vleugels wijd zit hij in de zon, want wat heeft hij jeuk! Zijn kop is kaal van de mijten en daarom kiest hij voor een grondig verzorgingsritueel. De merel absorbeert de hitte van de zon via zijn veren. De warmte dood de mijten en luizen en zorgt ervoor dat ze het vluchtruim kiezen. Daarna begint merelman van voor af aan, want hij heeft jeuk! De juveniele merels volgen zijn voorbeeld en dat zorgt ervoor dat het een spa ontstaat voor vogels. Ik hoef er niets voor te doen, slechts een paar ondiepe waterschaaltjes en één grote waterbak dagelijks te vullen met water en je leeft samen met de natuur om je heen. Zo simpel kan het zijn.
Merelman zit in de zon te baden om de mijten en luizen te doden.
