Beste volgers, lezers van mijn boek en natuurliefhebbers (uit Noordwijk).
We hebben de afgelopen jaren behoorlijk wat wonden erbij gekregen. Net als de bomen krijgen wij als mens storm na storm over ons heen. Soms blijven we geworteld, maar uiteindelijk vroeg of laat breken we allemaal. Wie breekt, zal ook weer helen. Liefde en vertrouwen zullen je daarbij helpen. Ben je gebroken? Kijk even naar de bomen. Zij doen er jaren over om hun afgezaagde en gebroken takken te helen. Wat achterblijft zijn littekens, soms duidelijker zichtbaar dan verwacht. Zoals bij deze boom, maar hé! Hij staat nog overeind. Hij haalt voeding uit de grond, en maakt in de bladeren suikers en zetmeel aan (fotosynthese) om zichzelf te voeden.
Jaren doet hij erover om de afgezaagde glimmende witte tak om te zetten in een mooie ‘bobbel’. En al die jaren blijft hij ons, ondanks zijn pijn, zonder moeite zuurstof geven. Zal hij oordelen dat wij zijn takken hebben afgezaagd? Zal hij oordelen dat wij de aarde kapot maken? Nee. Hij staat er. Hij is er. Geworteld in stilte. Krachtiger dan ooit met een kleine grijns als litteken. Trots in de zon. Wees in het nieuwe jaar als deze boom. Zonder oordelen. Trots met je gezicht in de zon. Vol vertrouwen en maak verbinding.
Ik wens jullie een nieuw jaar vol verwondering toe. 
Tot in het nieuwe jaar. Groene groet, Tessa 
Wat mooi beschreven. Inderdaad de kracht en de rust uit de natuur halen om deze tijd te overleven. En dat doe ik ook!