Oneindige liefde
Het vergeet-mij-nietje
Foto: Ellen Schierboom
Kennenn jullie het verhaal over de blauwe vergeet-mij-nietjes? Die te zien is in mijn introductie filmpje van Boswachter gezocht? Het verhaal gaat over de ridder Myosotis die zijn hart wilde laten spreken voor zijn geliefde. Tijdens een romantische wandeling vroeg zijn geliefde of de ridder die lieve blauwe bloemetjes wilde plukken voor haar. De dappere ridder waagde zich dicht bij de waterkant en plukte alle kleine blauwe bloemen met een lief geel hartje. Tot hij zijn hand reikte naar het laatste bloempje, en door het gewicht van zijn harnas in het water viel. Hij kon nog net zijn hand uitreiken en roepen: “vergeet mij niet.” En zo heeft dit lieve kleine bloempje zijn naam gekregen.
Vorig jaar toen mijn ouders als laatste het nest verlieten en wij allemaal in de verhuizing zaten schonk mijn moeder mij in een grapje deze zaadjes van Myosotis. Sinds ik de duinen om de hoek van mijn huis heb en oog heb voor alle kleine dingen vond ik van de zomer overal dit lieve kleine bloempje, die overal ter wereld het symbool is voor “oneindige liefde”. De zaadjes? Die heb ik bewaard, want natuurlijk vergeet ik mijn ouders niet ;)!
Monogamie
In de mensenwereld is échte liefde een zeldzaamheid. Veel mensen zijn niet of slechts half monogaam. Monogamie is niet iets wat “normaal” is in het rijk van de zoogdieren. In de vogelwereld komt het vaker voor. Sommige vogels zijn ontzettend trouw, zo moest een gans verhuizen omdat hij maanden in rouw was op een rotonde ergens in Nederland. En deze Jan-van-Gent is gestorven naast zijn vriendinnetje van beton. https://nos.nl/artikel/2215134-eenzaamste-vogel-nigel-dood-naast-zijn-betonnen-liefde.html het is natuurlijk best een triest gezicht, maar is het niet wonderlijk. Dat een vogel zo STEENvast blijft kiezen voor die “lokvogel”? Hij had allang naar een andere “rots” in de branding opzoek kunnen gaan. Bij mensen ligt het anders. De jarenlange groei en diversiteit aan culturen en de ontwikkeling hiervan hebben waarschijnlijk een rol gespeeld waarom wij nu keuze kunnen maken tussen monogaam zijn of toch liever iets anders.
“Tortelduifjes”
De Tortelduifjes op mijn balkon
Deze maand woon ik precies een jaar in Duinpark. Op mijn balkon zijn helaas weinig dieren te spotten. Op twee Turkse Tortels na. Wanneer het weer wat beter wordt landen er elke dag twee tortelduiven op mijn balkon. Turkse Tortels broeden bijna het hele jaar door! In februari beginnen de “lovebirds” met nestelen en het blijft zeker niet bij één keer. Gelukkig voor ons dat niet elk nest een succes is. De Tortels op mijn balkon zijn wel aandoenlijk om naar te kijken. Ze pikken elkaars veertjes en zitten, dicht tegen elkaar aan.
Oneindigheid
Maar de liefde draait gelukkig niet alleen om monogamie. Het mooie aan de periode rondom Valentijnsdag is dat de natuur haar liefde weer terug geeft aan de mens rond deze tijd. Alles wat sliep, ontwaakt nu. Alles wat verborgen zat onder de grond, komt langzaam weer naar boven. Alles bloeit langzaam op en alles wat je aandacht geeft groeit. Een ongeschreven regel in de natuur. Het is een zinnetje die ik geleerd heb van mijn beste vriend. Ik probeer het zo nu en dan met aandacht te herhalen, terwijl ik iets doe wat ik leuk vind. Positieve energie in dingen steken die je leuk vind geeft een onuitputtende bron van kracht en liefde. Dat is het mooie aan Moeder Natuur, zij weet precies wat ze doet, wanneer ze het doet, zorgt voor alles met aandacht en begint weer opnieuw wanneer het nodig is. Dat is wat ik noem oneindige liefde.
