Foto: Mirjam Elfering
Mijn eerste blog ging over moeder Merel. Een simpele ingeburgerde vogel hier in Nederland die op een zwoele zomeravond je graag voorziet van een melodietje. Zit jij op een warme avond buiten aan een Merlot, terwijl de merel zingt? Grappig, want jouw wijntje is vernoemd naar die zang vogel uit jouw tuin. Wellicht vond hij de druifjes ook wel lekker.
Ze hebben een felle alarmroep die ook andere dieren in de natuur alert maken op gevaar en ze staan symbool voor moederschap en verzorging. Hij draagt een zwart kostuum met oog voor detail, dankzij zijn oranje gele ringetje om zijn ogen. Die matchen goed bij zijn snavel. Zij kiest voor simpel egaal bruin wat goed past bij haar ogen. Haar bruine verenkleed geeft haar gelijk een zachte lieve uitstraling.
Het is al een paar jaar geleden dat ik ben uitgevlogen, maar de herinneringen die nam ik met mij mee. Een van die herinneringen is de grote tuin op het Zuiden. Een plek vol kleine wonderen. Een toevluchtsoord voor vogels, zo hadden we jaarlijks nestjes van merels met soms meer dan vijf merelnesten in één haag. Toen een van mijn volgers mij foto’s stuurde van een merelnestje bij hun in de tuin wist ik meteen: “dit wordt een nieuw blog item”. Er is niets zo mooi dan vruchtbaarheid, baby vogeltjes en twee ouders die alles voor hun kroost doen om ze te beschermen.
Foto: Mirjam Elfering
Het leven van mereljongen gaat niet over rozen. Jaarlijks ruimden wij leeggeroofde nesten op. Willekeurig lagen de jongen dan verspreid in onze tuin, gesneuveld door de klap uit het nest, gegrepen door een kat of roofvogel. Het is een soap in de vogel wereld, moeder en vader vliegen overuren met wormen om het kleine grut groot te brengen die gretig hun bekkies open blijven houden tot de snavels weer gevuld worden.
Helaas, ook bij dit nestje geldde de regel: “de sterkste overleven.” Moeder, wilde perse haar eieren kwijt, maar had een bouwfoutje gemaakt. Het nest was slordig gebouwd en te klein voor al haar grut, al gauw overleefde het eerste kuikentje het niet en werd verstoten door zijn gulzige broertjes en zusjes. Gelukkig zijn de andere twee in rap tempo groot gebracht en klaar om hun eerste vlucht te maken. Vandaag of morgen zal moeder ze uit het nest wippen, papa zal ze nog even verzorgen op de grond, terwijl mama de nieuwe babykamer klaar maakt. Na een paar weken zal papa terugkeren om zijn vrouw te verzorgen. Vogelvaders hebben het er maar druk mee.
Merels broeden van maart tot juli, en zij heeft het er druk mee want zij legt in een mooi seizoen meerdere legsels. Prachtig kleine blauwe eitjes. Het mooie aan de familie Merel is, ze zijn niet bang, je kan de natuur van dichtbij beleven. Gewoon in je eigen tuin! Al gauw zie je de ouders heen en weer vliegen, en kun je de jongen horen piepen. Kijk en geniet, dichterbij de cyclus van het leven kun je haast niet komen.
