We leven in tijden van (on)social media, en schrijven elkaar nauwelijks nog een kaartje. Met die intentie startte ik in 2013 mijn bedrijf Beat the Colour. Kleurrijke wenskaarten om maat geschilderd en geschreven, met inkt. Want er mag dan wel zoiets als computers, tabletten, appels, peren en blauwe bessen bestaan… Ik ben er heilig van overtuigd dat de pen de eeuwige roem heeft, hoewel de pen in de loop der jaren ook moderner is geworden blijft er één ding het zelfde: inkt.
Vandaag sprak ik schrijver en dichter Lars van der Werf, van Versjes van Lars. Lars zat wat onderuit gezakt op zijn stoel langs de waterkant. In zijn ene hand een wijntje, nam hij een trekje van zijn sigaret. Heel kalm sprak zijn stem. Op tafel stond een ‘ouderwets moderne typmachine’ want wat had hij gelijk dat een typemachine eigenlijk net zo modern is als een computer. Sterker nog, het heeft geen stroom nodig en je kan direct ‘printen’ ideaal, en toch behouden de woorden stuk voor stuk hun magie, zodra een letter getypt op het papier staat. – aldus Lars.
Wat ook zijn magie behoud is de bovenstaande foto. Jullie hebben je vast afgevraagd wat het wezentje is. De zwarte kraal achtige stippen op de foto maken oogcontact met je, het zijn de oogjes van baby pijlstaart inktvissen. Meet the: pijlstaartinktvis, een dier die er niet zo snugger uitziet maar één van de slimste dieren blijkt van de zeeën en oceanen. And serious, hij ziet er zowel van binnen als van buiten niet zo snugger uit, en voor wie mijn blogs al vaker hebben gelezen weet inmiddels dat ik al wat dieren met een scalpel heb open gesneden.
ei ei ei
Wel wel wel wat hebben we hier? Nou in ieder geval geen kwal zoals sommige mensen suggereren. Dit mijn beste lezers, dit is nou het kroost van een inktvis! We noemen zo’n hoopje kwak(want het voelt slijmerig, glibberig aan en je kunt het nauwelijks normaal vasthouden): inktviseieren. In elke streng (zie ingezoomde foto) super veel kleine inktvisjes, te schattig haast! Deze eieren kun je rond medio mei tot ongeveer eind juli op het strand vinden. Met een loep kun je de soms nog levende inktvisjes observeren. Ja, eieren van zeedieren blijven stuk voor stuk uniek.
Survival of the fittest
De pijlinktvis, doet zijn naam eer aan. Hoe kan het ook anders: hij is pijl snel, en kan door enorme kracht achteruit zwemmen! Met deze techniek overleefd het weekdier al miljoenen jaren en is in tijden van flinke verandering van leven in de oceanen nooit uitgestorven. Een andere techniek van bescherming, wellicht de bekendste is inkt spuiten. Ik heb hier prachtige foto van van de binnenkant! Maar ik zal jullie magen even sparen ;).
Schrijven is het ‘opnieuw beleven van een gebeurtenis.’ zeg ik altijd. Maar hebben we inkt écht uitgevonden door dit mysterieuze wezen? Schrijvers inkt is gemaakt van een soort olie, water of acryl. Bij een inktvis ligt het anders. De inkt zak bestaat uit twee delen, de inktklieren en de opslagruimte. Door middel van slijm en het stofje melanine, ontstaat inkt van inktvissen! De inkt zorgt er voor dat roofdieren niks meer kunnen ruiken. Heel anders dus dan waar jij vandaag je liefdes briefje voor je partner mee hebt geschreven, maar wellicht is de pasta die jij eet wel gekleurd met inktvis inkt 😉
Lang werd inkt op basis van natuurlijke producten gebruikt, in de 20e eeuw veranderde alles. Maar één ding is zeker, zonder inkt zouden er vele geheimen nooit ontrafeld zijn. Inkt zal blijven vloeien.
Liefs,
Moedertje Groen
Vind ik leuk:
Vind-ik-leuk Laden...
Gerelateerd
