 |
| Mooie foto, ingezonden door Andrea Bleeker |
Wie heeft het niet gedaan? Als kind de stipjes op een lieveheersbeestje tellen, en maar stug volhouden dat de stipjes voor het aantal levensjaren stonden van het diertje. Maar helaas, de meeste kevertjes mogen blij zijn als ze hun eerste verjaardag halen. Een ander veel voorkomende buitenactiviteit was het zoeken naar lieveheersbeestjes om ze zorgvuldig met mij te grote loep te bekijken. Daarna mochten ze de boksring in. Vaak stopte we er van alles bij, spinnen, rupsen en… mieren.
Laat die laatste nou totaal geen lieverdje zijn, stop ze samen in een potje en je krijgt een spectaculair gladiatoren gevecht te zien. Mieren en lieveheersbeestjes zijn beide insecten. Te herkennen aan een kop, borststuk en achterlijf. Zes poten en voelsprietjes… Maar laten we eens inzoomen op hun krachtige wapens.
In de ene hoek:
De mier. Mijn zijn zure gif, die geen kwaad kan voor mensen, maar waar hij met gemak rupsen en zelfs naakt slakken mee kan verdoven. Kan hij zich goed verdedigen. Tevens is hij instaat 50x zijn eigen lichaamsgewicht te tillen, hij heeft namelijk een keihard skelet aan de buitenkant! en met zijn krachtige kaken pakt hij de prooi en slingert deze in het rond!
Pas dus maar op lieveheersbeestje!
In de andere hoek:
het lieveheersbeestje. Te herkennen aan haar gele, rode, witte of zwarte boksoutfit. Ook zij gebruikt haar gif om zich te verdedigen in de battle of life! Daarnaast scheidt zij een oranje vloeistof uit die een bittere nasmaak geeft op de tong! Ze is een drama queen en een gemene bitch! Ze houdt zich namelijk gewoon dood als het gevaar op de loer ligt…Maar of de mier hier rekening mee houdt?
De partijdige fans!
En daar zitten ze dan. Juichend en joelend dronken van het sap uit de planten die zij opzuigen. De bladluizen.
Het is een soort haat-liefdes verhouding! De rover het lieveheersbeestje ligt altijd op de loer om een gaatje te boren in de bladluizen en deze leeg te zuigen en op eten! Brrr, maar daar komen de dappere mieren al aan! Zij beschermen maar al te graag de groene en zwarte bladluizen. Deze poepen namelijk een zeer zoet stofje waar de mieren gek op zijn. Zij melken de luizen, door met hun voelsprieten op de achterkant van de luis te tikken. De luist scheidt dan een gele vloeistof uit die mier meeneemt naar het nest om aan de larven te voeren.
In Nederland komen zo’n zestig soorten lieveheersbeestjes voor. Ze zijn gewild als natuurlijke bladluizen bestrijders in boomgaarden en worden daarom ingezet als biologisch bestrijdingsmiddel. Een nuttig kevertje dus, die vooral hun tijd nemen voor het gezellige proces van voortplanten. Uren lang zit het mannetje op de rug van het vrouwtje, terwijl zij ongestoord verder moord…. Grappig eigenlijk. Ze doet haar naam niet eer aan. Er gaan vele verhalen over de naam ‘lieveheerstbeestje’. Een diertje van Onze Lieve Heer. Het kevertje staat ook inmiddels symbool voor een teken van God, en voor geluk. Hoe dat zo komt?
…Toen er ooit in de late middeleeuwen een man veroordeeld werd voor moord. gebeurde er wel iets heel raars. Tijdens zijn laatste minuten voelde hij opeens een beestje in zijn nek kriebelen.
‘Wacht!’ Riep hij. Niemand geloofd dat ik onschuldig ben. Maar niemand zal twijfelen aan de onschuld van dit diertje, daarom mag dit diertje nog niet tegelijk met mij dood!’
Men vond dit zo attent, dat de man haast geen moordenaar kon zijn. Hij werd vrijgesproken, dankzij dit lieve beestje, een teken van de Heer?….
Haar naam helpt haar echter niet in dit filmpje. Zij verliest dit zware gevecht met een zwarte mier.
Liefs,
Moedertje Groen
