Remmen kan altijd nog

Een doel, dat was het plan. Van theeschenkerij en theetuinen fietsen, van Groningen naar Maastricht. Maar dat doel werd steeds bijgeschaafd, want eenmaal besmet met het fietsvirus wilde ik naar de Ardennen, naar België en eigenlijk naar de horizon…  …Toen ik 19 was kocht ik van geld van mijn opa mijn eerste fiets en trok ik alleen door Nederland. Die zelfde fietst maakte de jaren daarna duizenden kilometers door Nederland, België, Duitsland, Frankrijk en Spanje.…

Continue reading

‘We hebben nog chocolade!’

  Ik heb ‘drama skills’, dat weet iedereen, maar na twee dagen gefietst te hebben, met maar weinig eten en drinken, wordt drama opeens realiteit!        Het was in Frankrijk, langs velden en boerderijen. Door dorpjes waar nog nooit iemand van gehoord heeft, omdat er maar drie boerderijen staan. Trek hadden we. Niet zomaar zin in een lekker tussendoortje, maar we konden borden leeg (vr)eten. We hadden nog twee tomaten, wat rijst en…

Continue reading

Het mierennest

  Ik geef het toe, ik ben een echt dorpsmeisje. Ik ben opgegroeid in de Bollenstreek, in een dorp met slechts 3 stoplichten. Zet mij in de stad neer en ik ben een target voor fietsers, auto’s en een kudde mensen…  Het is zaterdag morgen, de zon komt op. Een vuurbal verschijnt net aan de horizon, de lucht kleurt, de natuur ontwaakt. Ik ben op weg naar het station en neurie het liedje: ‘op een…

Continue reading

De markt van Loulé

Ze houdt de vis in de lucht, pakt met haar andere hand de schaar en knipt hem zonder moeite open. Vervolgens maakt zij de rest van de vis vluchtig schoon. De keuze is groot, hoewel ik geen enkele vis in mijn koffer mee kan nemen struin ik met mijn neus langs de kraampjes. Ik snuif de lucht op van verse vis die mij doet denken aan mijn werk als natuurgids op het strand. Wanneer ik…

Continue reading