Met nog maar 2 volle manen te gaan dit jaar, staat het donker voor de deur. Hoewel de kou nog niet aan echt aan mijn lijf trekt, omdat de temperaturen buiten nog aangenaam zijn. Hierdoor voel ik dat mijn lijf een tweestrijd beleefd en ik extra ruimte mag maken voor de overgang van licht naar donker. De honger naar stilte is groot. Na een drukkere periode door het 10 jarig jubileum van ‘Moedertje Groen’ wilde ik eigenlijk al voor de rest van het jaar de ‘online’ stekker eruit trekken. Ik heb besloten om dit in fases te doen. Afgelopen week was ik eindelijk weer offline. Geen scherm, geen telefoon, geen internet én lekker buiten slapen tijdens afnemende maan. En nu? Nu gaan we gewoon weer verder…
De vlag is gehesen, er is geproost op het 10 jarig bestaan en nu…
Nu is er weer ruimte om terug te gaan naar de natuur. De afgelopen week had ik behoefte aan beweging en bos! Herfstkleuren helpen mij herinneren om te leven met de seizoenen en los te laten. Het los laten van een kalme zomerperiode. In 5 dagen fietste ik 220 kilometer, zoveel mogelijk door de bossen van Zuid-Veluwe en zocht naar mijn beste vriend: de stilte. Uiteindelijk kwam ik tot het besef ik de rust en stilte vooral in mijzelf moet opzoeken. Halverwege de week werden de mistige avonden en ochtenden zo fris, gelukkig kon er op één van de pitstops een kampvuur gemaakt worden. Pas toen vond ik de rust, stil zitten en naar de vlammen staren. Het licht. Dit is wat ik ga doen deze winter, lange zitplekken bij het vuur. (Zie ook vorige verhalen van leven in het bos)
Als vanzelfsprekend paste mijn lijf zich in snel tempo aan. Rond zonsondergang mijn slaapzak in en pas eruit als het weer licht werd buiten. Geen seconde heb ik een computer of scherm gemist, mijn telefoon checkte ik 2x per dag en verder deden de benen het werk wel. Elke (korte) reis is weer een avontuur en besef dat buiten mijn thuis is. Leven uit een rugzak (fietstas) is zoveel gemakkelijker dan een stenen huis.
Maar om dit ritme in huis te creëren leef ik bijvoorbeeld met het minimale aan kunstlicht. In de avond branden er zoutlampen en kaarsjes. Mocht ik toch voor de zonsopkomst uit bed moeten dan sta ik op in het zachte zalmroze licht van zoutlampen en ga ik zitten met mijn hete kop thee. Een moment van rust om de dag te beginnen (en af te sluiten). En dat komt goed uit want aanstaande donderdag 31 oktober is het Samhain. Het natuurfeest : einde van de zomer. De start van de donkere periode van het jaar. Wat neem ik mee de winter in? Wat laat ik in het bos? en waarom hunker ik zo naar ctrl+alt+delete met facebook en alles wat met ‘socials’ te maken heeft?
De natuurquiz in de boekwinkel was een gezellig succes.
Achter de schermen van Moedertje Groen
… De vlag is gehesen. Het interview en het verslag van hijsen van de vuurtoren kun je hier beluisteren:
klik hier om de audio te openen.
… Krijgen de boeken van Moedertje Groen een nieuwe prijs! Binnenkort hier meer over.
… Fietste ik afgelopen week 220 kilometer om los te laten.
… Zijn alle bonen nu geoogst en gedorst op de moestuin. Alleen een deel moet nog worden verwerkt tot meel. Ook heb ik de lading ingevroren om eventuele eitjes van de bonenvlieg te doden.
…Is de moestuin al bijna toegedekt onder een dikke laag mulch. Een therapeutisch proces, door de tuin af te dekken zeg ik letterlijk: welterusten en tot volgend jaar. Tevens bescherm ik mijn planten en bodem tegen uitdroging en kou.
…Kan ik deze dagen goed gebruiken voor het inmaken van vruchten en het verwerken van de geoogste en gedroogde kruiden. Heemst snoepjes zijn in de maak (binnenkort hier meer over)
…Sloot ik deze week af met een peddeltocht op het water. Wat een rust. Het water neemt je zorgen mee en laat het stromen. Niets doet er meer toe wanneer je op het water bent, het water draagt mij en laat de zorgen (even) wegstromen.
WELCOM TO MY GARDEN
Zonnestralen breken door de mist. Afgelopen week begonnen de dagen in de mist en dekte de mist mij toe. De ‘Witte Wieven’ van de Veluwe fietste met mij mee. Heerlijke herfst taferelen en ik mocht eerste rang zitten om ze te beleven. Vanwege het mooie weer dacht ik dat een tent beter zou zijn dan mijn bivakzak, maar dat bleek een grote vergissing te zijn. Wat miste ik de warmte van mijn coconnetje!
Gelukkig waren de mensen bij wie ik sliep vrijgevig en mocht ik een dekentje lenen.
Welcome to my garden is een gezellig en dankbaar initatief waarbij je gratis mag overnachten in tuinen, natuurgebieden en landgoederen van mensen. Verwacht nooit veel en je zult altijd met rijkdom overspoeld worden. Mooie plekjes om te kamperen en goede gesprekken zullen je hart voeden. Op de website van Welcome to my garden kun je lid worden en op de kaart bekijken waar je een slaapplek kunt vinden op je route. Ik maak er dankbaar gebruik van.
Tekst gaat verder onder de foto…
De mist komt al vroeg in de avond opzetten… Als een deken over het bos. Het is prachtig om te zien. De ‘Witte wieven’…
Verwondering 6:
Wakker worden in dichte mist. Minder dan 100 meter zicht. De wereld is dan zo klein
BLOEINIEUWS 6
Het is misschien geen plant, maar wel een soort ‘vrucht’. Deze prachtige pruikzwam kwam ik tegen op een minder mooi deel van de route van de Hoge Veluwe. Links gekapte en geknotte beuken, rechts hoge hekken met stroom die de wolf moeten tegen houden. Daar fietste ik en daar pronkte gelukkig in een oude beuk deze pruikzwam. Een pareltje tussen al die ‘rommel’ van de mens. Uiteraard heb ik de zwam alleen bewonderd en laten hangen! Pruikzwammen zijn namelijk eetbaar, maar zeldzaam. Sommige eetbare en geneeskrachtige natuurwonderen moet je met rust laten. Pruikzwam is daar een voorbeeld van. Ze groeien alleen op oude (zieke) beuken en ze smaken verrukkelijk. Je kunt ze gekweekt op de markt kopen.
VOGELPRET!
Ondanks ik in een betegelde woonwijk woon, hebben mijn buuf en ik een redelijk ‘urban jungle’. De spreeuwen komen 2x per jaar bij ons buurten. In het voorjaar om te nestelen in de nok van de huizen waar de kasten hangen en in het najaar om de bessen van de gemeentebomen op te vreten. Binnen 2 weken zijn alle bomen ‘besvrij’ en zijn de vogels gevlogen. Voor mij mag het leven stoppen als ik geen vogels meer kan horen of zien. De hoge tonen, deuntjes en vrolijke bewegingen van zangvogels maken mijn dag. Met een beetje geluk huppen er af en toe wat mezen, roodborst, soms een vink of verdwaalde heggemus langs in mijn tuintje. Ook leeft er in de straat een grote mussenkolonie. Écht veel vogelpret kun je het niet noemen… Totdat ik een doorzichtig voederbakje aan het slaapkamerraam hing. Langzaam wennen de mezen aan mijn bewegingen en kan ik ze van heel dichtbij observeren. Tenminste toch nog wat vogelpret en dat LIVE vanuit mijn eigen bed!
Uitzicht vanaf de Valenberg- Planken Wanbuis. Locatie uit het TV programma Boswachter Gezocht
TERUGBLIK NAAR BOSWACHTER GEZOCHT
Jaren terug deed ik mee aan het programma van SBS6: Boswachter gezocht. Een mooi leerproces.
Per toeval fietste ik weer langs uitkijktoren de Valenberg. De plek waar ik in aflevering 4 te horen kreeg dat ik niet door was naar het volgende natuurgebied. Wat was ik toen verdrietig, janken op TV stond nou niet bepaald op mijn bucket-list.
Heel bewust liep ik weer afgelopen week weer omhoog. Ik herhaalde in mijn hoofd die vreselijke opname dag. Het regende pijpenstelen op dat moment. De opnames werden stil gelegd. Precies op het moment dat ik en een mede kandidaat boven op de toren stonden tegenover Presentator Victor Brand. De tekst moest opnieuw, want door de harde regen was het niet goed hoorbaar. Ik stond daar maar, als een verzopen kat te wachten op een uitslag die ik allang wist. De emoties liepen hoog op.
Ik was geen boswachter geworden! Jaren later kijk ik daar tevreden naar terug. Wat had ik toen een bord voor mijn kop. Natuurlijk wil ik niet werken voor de huidige natuurorganisaties met hun wanbeleid. Boswachter worden: in uniform achter een computer zitten… Niets voor mij. Tevreden staar ik de mist in, maak een foto van het uitzicht en stap op de fiets. Een afgesloten hoofdstuk, ik kan er om lachen.
Een tevreden ‘selfie’ vanaf de plek waar ik er 2017 uitvloog.
Tot slot…
De mooie berk in natuurgebied Planken Wanbuis bij Mossel.
De ene dag in de dichte mist, de volgende dag in stralend weer.
Bedankt voor het lezen.
En welkom nieuwe volgers. Bedankt voor jullie interesse.
Vond je dit een leuk bericht?
Deel het gerust met je netwerk of reageer in een bericht op deze pagina.
