“Zeehondje, wat heeft u een grote ogen!…” “Wat heeft u een grote bek!…” “Zeehondje wat heeft u een grote tanden…” |
Ze zijn groot, ze zijn schattig, ze zijn vet en ze hebben lieve ogen maar vergis je niet! Achter zijn ‘verliefde’ blik, schuilt een jager en Olympisch zwemkampioen! Ze zijn razend snel en hebben een bek vol tanden waarmee ze menig visje in stukken scheuren. Om nog maar te zwijgen over zijn gigantische ‘klauwen’. Nu omschrijf ik de zeehond bijna als een soort monster, maar de platvis zou in ieder geval zijn leven vrezen met een zeehond in de buurt. Thuis heb ik mijn eigen zeehond, ze is zwart, kwispelt graag en neemt met liefde een bad in zee. Rent naar elke visser die ze ziet en bietst voor een visje. Thuis brengt ze vervolgens een kilo zand mee in haar vacht. Ja, dat is typisch mijn (zee)hond.
Over de hele wereld komen zo’n 30 soorten ‘zeezwijnen’ voor. De Latijnse naam voor zeehond, betekent namelijk letterlijk: zee zwijn. Waarschijnlijk klonk ‘hond’ toch liever. Nederland kent de twee G’s. De Gewone en de Grijze zeehond. De jongen van mama Gewone zeehond zijn een hele korte periode dat ze jong zijn nog even wit en donzig. En om zo vet te blijven eet zo’n zeehond al gauw 5 kilo vis per dag, dat zijn 10 hele grote en dikke platvissen! Hmm, ik heb toch genoeg aan twee scholletjes hoor.
Kiekeboe, daar steekt het kopje van de Grijze zeehond boven water. Zo nieuwsgierig als ze zijn komen ze bij rustig water graag even ‘hoi’ zeggen voor de kust. De Grijze Zeehond heeft een spitse en grotere kop dan de Gewone Zeehond. Grijze Zeehonden zijn in ieder geval niet echt mensenschuw, ze hebben geen hekel aan ons, en tegenwoordig zijn we er maar al te graag bij als er eentje ligt te luieren in de zon. De mensen in de 14e eeuw hadden wel een heel ander beeld van Seabert. Hij was goed voor het vet, het vlees, de huid en de lever. Hij werd vals beschuldigd als de vissers thuis kwamen met een schaarse vangst, maar had nooit de kans een advocaat er bij te roepen. Alle vingers wezen naar Seabert. Zo startte in de 15e eeuw de jacht naar de zeehonden en de zeehond werd een zeldzaam zeedier. Nog steeds is de mens de (on)bewuste vijand van Seabert, want precies wat erin het filmpje wordt gezegd, jacht, vervuiling, toename van de visserij blijven het leven van de zeehonden, en menig ander dier verstoren. Nu de plastic soep extreem aan het toenemen is gaat de zeehonden populatie weer langzaam achteruit, want een plasticsoepje ligt zwaar op de maag. Een bijkomende factor is waarschijnlijk de klimaatverandering. Maar zoals met alles in het leven, heb je pieken en dalen. Laten we hopen dat we nog lang het lieve koppie van de zeehond mogen spotten.
De gewone zeehond krijgt haar pups in juni, terwijl de grijze zeehond haar ‘bolletjes vet’ in de december maand op de wereld zet. Wat veel mensen niet weten is dat Grijze zeehonden ook langs de kust van Noordwijk en Katwijk komen. Even een ‘citytripje’, een visje eten zoals de toeristen dat ook doen aan de kust. Ja ze kunnen met gemak een retourtje Wadden Zee – Noordwijk zwemmen. De zeehonden die je spot zijn dus gewoon ‘dagjes’ dieren 😉 en ja zo’n mannetjes Grijze zeehond valt wel op. Hij kan zo’n 3 meter lang worden en 330 kilo wegen. Dat zijn vier papa’s, meesters, sporters bij elkaar! En hoewel de Gewone zeehond (op de foto rustend) een kustbewoner is, kan ook hij ruim 100km zwemmen. Soms zwemt mama zeehond in paniek weg, als de mens te dicht bij komt bijvoorbeeld. De jongen verdwalen en blijven alleen achter, de Huilertjes. Spot je ooit een zeehond? Blijf op afstand genieten, maar zoek ze nooit op, niet elke zeehond is zo lief als Seabert! – O ja… en vindt je ooit een Huilertje? Bel dan 144.
