Foto: www.severi.be |
Daar zit hij dan, meneer wipt hij heen en weer. Zijn staartje blijft omhoog. Het Winterkoninkje is niet de kleinste vogel van Nederland, maar hij is behoorlijk aanwezig. Uit zijn lijfje van slechts 10 cm komt een prachtig geluid, een zanger in het vogelrijk. Wie niet sterk is moet slim zijn toch? Maar koning? je zou een leeuw koning kunnen noemen in het zoogdierenrijk, je zou een arend koning kunnen noemen in het vogelrijk, maar waaraan heeft dit manneke het dan te danken om tot koning gekroond te zijn? |
De Winterkoning is een vogeltje dat in de winter in Nederland blijft, standvogels noemt men dat. Ooit heel lang geleden werd er in het rijk van de vogels een wedstrijd gehouden. De vogels kwamen bijeen om te kijken wie het hoogst kon vliegen. Alleen hij die het hoogst kon vliegen mocht zich een koning noemen. Het winterkoninkje bedacht een plannetje, want hoe klein hij ook was hij wilde graag mee doen. Dapper en onbevreesd verstopte hij zich tussen de vleugels van meneer Arend. Arend vloog hoger en hoger, tot het kleine vogeltje uit zijn verenkleed ontsnapte en hoger vloog dan Arend. De vogels uit het vogelrijk hadden geen respect voor de streken van het winterkoninkje, en dus mocht hij zich alleen in de winter een koning noemen.
Voor mij is de koning het vogeltje van de elfjes. Wie heel goed kijkt kan in het bos de boselfjes zien dansen. Geloof je mij niet? Sluip dan eens op je tenen bij zonsondergang door het bos. Je zult de bladeren horen ritselen, er klinkt gelach en gefeest. De boselfen vieren de winter, en roepen Koning Winter. Tot nu toe blijft de winter verstopt, maar het Winterkoninkje laat zich volop zien. Kijk eens goed? Zie je nou op zijn rug een elfje zitten, of verbeeld ik mij het maar 😉 ?
Toch ben ik niet de enige die geloofd in deze fantasie. Zoals in veel van mijn blogs terug te lezen is hebben veel dieren een rol in legendes en mythes. Er bestaan prachtige verhalen over de gure winterdagen, zo ook over dit kleine vogeltje met zijn wipstaartje en prachtig zangtalent. Het kleine vogeltje zou geluk brengen en als men het volgens rituelen zou doden zou dit zorgen voor ‘heilige krachten’.
Noem deze vogel maar gerust een winterkoning, want hij is een echte womanizer én bouwvakker. Zo broedde er een hele poos bij ons in de tuin een winterkoning. Hij vloog af en aan, bouwde zorgvuldig zijn nestje in een nestkastje onder onze pergola, daarna zagen wij ‘ons’ vogeltje niet meer. Uren zat ik gebiologeerd voor het raam te staren hoe hij af en aan vloog met zijn nestmateriaal. Wist ik veel dat het winterkoninkje slechts een bouwvakker was om de vrouwtjes in te palmen. Hij bouwt een aantal nestjes in de omgeving en zingt daarna zijn lied. Het vrouwtje zal één van zijn bouwwerken verkiezen tot oppernest en gaat er mee aan de haal. Haar prachtige veertjes zullen een bodembedekker worden van het nest voor zij haar eitjes legt. Vervolgens zal de popster even niet om kijken naar zijn eerste vrouw en zijn lied vervolgen. Zo versiert hij gerust drie vrouwtjes, en slaapt in zijn andere leegstaande appartementen, maar hoeveel vrouwen deze koning ook heeft, hij zal al zijn kroost zorgvuldig groot brengen. Geen wonder dat dit vogeltje een wipstaart heeft 😉
Of het nou winterkoninkje of winterkoning is, ik blijf genieten van zijn geratel…
