Biofilie nieuws 3

Wat is biofilie nieuws? dat lees je op deze pagina  

Waar begin je een nieuwsbrief op het hoogtepunt van de zomer? Geen idee, dus ik begin maar gewoon. Sorry voor de taalfoutjes, maar het gaat om het verhaal toch?

Het is de periode van kracht! En hoe, ik vind het heerlijk om verse kruiden en bloemen door mijn handen te laten ‘glijden’. Het is mijn manier van de natuur begroeten. Bloemen voelen, spelen met lange grassen en kauwen op allerlei kruidjes.

Op 20 juni 2024 (dit jaar vanwege het schrikkeljaar) is het de langste dag! De kortste nacht. Een periode om buiten te zijn, buiten te spelen en te ontdekken. Zoals je in mijn eerste boek hebt gelezen is dit een van mijn favorieten periodes. De geluiden in de nacht veranderen langzaam van concerten van padden en nachtegalen naar krekels en cicade. Alles loopt momenteel een beetje achter vanwege de regen, maar ze komen. Met vreugde heb ik de jonge babysprinkhanen op mijn tuin zien springen. Nog zo klein als een speldenprikje, maar ze zijn er! Zelfs een roze, een baby met de genetische afwijking erythrism. Waarbij sprinkhanen roze kleuren. Laat mij maar tussen de bloemen zitten, te vertellen allemaal hun eigen verhaal. Gisteren tijdens het uitlaten van de hond heb ik nog wat bijvoet geoogst. Een heerlijk kruid om mijzelf mee te verbinden. Ik zal er nog eens een blog over schrijven, want ze is écht bijzonder.

Ik plofte neer naast de 1,5 meter hoge plant en voelde mij meteen rustig. De stengels zijn rood gekleurd en ze stond al in bloei met kleine zilverwitte balletjes. Tijdens het oogsten kwam ik tot een prachtige ontdekking, die vezels van de plant zijn enorm sterk. Dus knakte ik een plantenvezel en bond de geplukte takjes met bijvoet samen. Geen touw nodig en een leuk experiment. Mijn huis ruikt kruidig. Een beetje als een vochtig bos en pas gemaaid grasland. De bovenverdieping hangt vol met bloemen en kruiden en langzaam verliezen ze hun schoonheid. Het is de periode dat groei en bloei overgaan in rijping. We zaaien, groeien, bloeien en oogsten. Een periode vol metaforen en het is de tijd om te leren over onszelf. Wie zaait, mag oogsten.  

In de volgende nieuwsbrief deel ik mijn ervaringen en ontdekkingen van deze zonnewende én volle maan(22 juni) misschien wel, maar voor nu is het tijd om te verbinden met de zon!

Achter de schermen van Moedertje Groen 3…

• …Zijn de zeelessen afgerond en volgt hier binnenkort een fotoverslag van.
• …Ontdek ik steeds meer lindebomen in de buurt, het is alsof mijn ogen zijn geopend door zoveel met kruiden bezig te zijn. Ik zie, ruik, voel zoveel. De droogkast geurt heerlijk naar lindebloesem.
• …Zijn afgelopen week. de eerste courgettes geoogst
• … Liggen de eerste goudsbloemen in de droogkast en in de olie voor zalf.
• 
• … Zijn de eerste brandnetels rijp, ze hebben nu een rode stengel in plaats van een groene. Perfect om te oogsten en om van de gedroogde vezels touw te twijnen. Een heerlijke plant om mee te werken.

VERWONDERING 3. Engelenharen glanzen in de zon? Nee, dit is een perfect uitgebloeide morgenster. De paarse morgenster. Aan de pluizen zitten langwerpige kostbare zaden. Ik weet niet wat mooier is, de bloem of haar zaden.

 

 

 

 

BLOEINIEUWS 3. PASSIE!

En daar is ze, een bloem met karakter. Niet inheems, maar ze mag blijven om mijn pergola te sieren! De passiebloem heeft een kunstzinnige manier van bloeien. Ik sta te kijken hoe hard ze klimt. Klimmen kan ze met sierlijke krullerige ranken. Een plant met een enorme groeikracht en dat geeft mij dan weer kracht en inspiratie. Haar opvallende kleuren staan mooi bij het hout van de pergola en haar donkergroene blad. Ze maakt lange klimvoetjes en elke keer als ik een stuk ijzerdraad extra om de pergola wikkel lijkt het wel of ze het begrijpt. Binnen een dag heeft het voetje het draad gevonden en grijpt zich gretig aan de draden vast. Ze is een stijlvolle uitbundige groeier en dat siert haar.

 

 

VOGELPRET!

Het is een beetje een wazige foto. Hij zat ook op het dak verderop. Een ekster zonder staart?

Er is een groepje eksters die de boel terroriseert. Door het gebrek aan groene tuinen in de buurt zijn er weinig plekken waar kleine zangvogels beschutting kunnen vinden. Dus bestaat het soorten vogels helaas voornamelijk uit eksters en kauwen. Ik heb mijzelf voorgenomen om ook van deze gangsters te leren en dus observeer ik dagelijks een groepje eksters in de buurt. Er is een kleine jeugdbende actief, waaronder deze ‘vriend’ die geen staart heeft.

Het ziet er heel komisch uit, een volwassen ekster zonder staart? Nee, het is een juveniel. Jonge vogels die bijna volwassen zijn, maar nog niet bij de volwassenbende horen. Eksters hebben een jeugdgroep, een bende voor 1 tot 3 jarige eksterkids die niet met de grote mogen meedoen. Ze hebben ook nog minder groen en roze in hun veren en zijn behoorlijk aan het klieren. Gelukkig hebben ze vaste tijden. Op vaste tijden komen de mussen en mezen en ze wisselen elkaar af met eksters en kauwen. Maar die jonge eksters kunnen behoorlijk ruzie(lees: herrie) maken met elkaar… Wordt vervolgd.

P.S IK heb er geen foto’s van, maar wat is het genieten van de gierzwaluwen in de lucht. Hun geluid en aanwezigheid zelfs met windkracht 7 a 8 in harde regen is iets waar ik enorm dankbaar voor ben. Het luchtruim is niet van de mens… Het is tenenkrommend hoe druk het is (om de 3 a 5 minuten) in de lucht met vliegtuigen.

NIEUWS ONDER DE GOLVEN…

Een mooie strandvondst, dit gepolijste fossielen werveltje van een vis. Misschien wel een kabeljauw of tonijn! Er is een heel kuiltje ingemaakt door het water en zand en voelt in het midden heel zacht en glad. Hopelijk lukt het mij hier een ketting van te maken, want ik ben er erg blij mee. Het voelt zo zacht dat het fijn is om tussen mijn duim en wijsvinger te laten rollen en ik heb het fossiel graag op zak om mee te spelen als het even te druk voor mij word. Een stukje oud ‘bot’, het is maar net hoeveel waarde je er aan hecht maar toch eigenlijk best bijzonder… Hopelijk lukt het om hier een ketting van te maken.

 

Boekentip

We sluiten de nieuwsbrief af met een boekentip.

Het boek SUPER GROEN van Thijs Goverde.

Dit is eigenlijk een semi kinderboek. Thijs schrijft in Jip en Janneke taal vanuit zijn eigen ervaring over planten. Hij geeft onkruid en planten een superhelden of schurkenrol. De afbeeldingen erbij zijn erg grappig en sprekend. Je leert tijdens het lezen van dit boek op een grappige manier naar planten kijken. Het verruimt je blik en planten komen tot leven. De verhaaltjes zijn kort, lezen gemakkelijk weg en zijn leuk om met je kind te lezen. Als tuinder of plantenliefhebber is dit (kinder)boek heerlijk om tijdens een pauze door te lezen… Of in één ruk uit. Wie is jouw held/schruk in de plantenwereld?

 

Bedankt voor het lezen.

Vond je dit een leuk bericht? Deel het gerust met je netwerk of reageer in een bericht op deze pagina…