Maagdelijk wit

Foto © By Tessa Yanover

Vorig jaar heb ik vanaf de camping in Brabant heel wat zaad meegesmokkeld. De planten daar stonden twee meter hoog, er was geen blaadje meer te bekennen. Een lange muur van bruine bloemen, gedroogd door de zon vol met zaad. Trots dat ik was had ik een pot vol kamille zaad, maar toen ik het inzaaide dit jaar en het opkwam raakte ik toch wel een beetje teleurgesteld. De bloemen roken niet zo heerlijk zoals de Echte Kamille. Wat bleek, het bleek de niet geurende en geneeskrachtige variant van Kamille te zijn.

Toch probeerde ik maar te genieten van deze lieve witte bloemen met een knal geel hart, want ze vervulde een belangrijke taak op mijn tuin: voeding voor insecten. Toen ik gisteren tijdens mijn dagelijkse ronde zaad aan het oogsten was ontdekte ik een bijzondere verschijning. Deze wonderlijke rups van ruim 3 centimeter leek haast licht te geven. Zo tussen het groen, geel en wit viel hij nauwelijks op.

Overzichtsfoto van de rups op de Kamille – Foto © By Tessa Yanover

Zo nieuwsgierig als ik ben wil ik dan direct het naampje van het diertje weten, maar nog mooier het dier bewonderen in al zijn schoonheid. Ik besloot even te buurten bij de rups die ongestoord verder at van de “Gele cakjes”. Plots werd mij nu pas duidelijk waarom al die bloemen geen geel hartje meer hadden. Uit alle bloempjes waren enkele hapjes genomen en toen ik vandaag terug kwam om in de regen te speuren waren er heel wat bloemen onthoofd.

Hij at best snel, maar het was prachtig om hem met zijn kaken kleine hapjes te zien nemen. Het dier had best een grove kop, stevige kaken en enkele dunne haartjes op zijn hoofd. Het lichaampje was maagdelijk wit, zo wit dat het lijf haast licht gaf op de bloemen. Enkele gele strepen in de vorm van een “V”. Hoe hard ik ook zocht bij de DAG vlinders van Europa, de determinatie tabellen stelde mij teleur.

Bron: Wikipedia

Logisch, want na een kort bericht van de Vlinderstichting bleek deze schone maagd straks een nachtvlinder te worden. De rups die eet van de kamille, wordt straks een Cucullia chamomillae oftewel de Kamillevlinder. Dat blijft mij toch wel verbazen. Hoe zo’n prachtige rups met de meest heldere kleuren zo’n onopvallende verschijning kan worden die fladdert met zijn donzige jas door de donkere avonden. De Kamillevlinder is familie van de uiltjes. Vlinders met opvallende donsjasjes. Je kunt een nachtvlinder herkennen aan onopvallende kleuren, veel haar én hun voelsprieten hebben haartjes waarmee ze goed kunnen horen en ruiken.

Ik besefte mij trouwens nog iets belangrijks toen ik mijn hoofd boven alle bloemen uitstak. Dit prachtige tuintje van slechts 100m2 vervult dus nu een aantal zeer belangrijke functies. 100m2 lijkt dan niets, maar als je, net als ik even op je knieën komt kijken tussen alle kleuren bloemen dan zie je zoveel leven. De kamille is voor deze rups zijn waardplant. Een waardplant is een plant die zowel wordt gebruikt om te eten als om te paren of eieren te leggen. Zonder kamille, géén kamillevlinder. Toen ik in het register keek van mijn vlindergids drong het pas goed door hoeveel soorten afhankelijk zijn van slechts één plant!

Wat voor jou als onkruid wordt gezien is voor sommige vlinders een dus een all-inclusive herberg. Goed kijken dus voor je besluit je tuintje te gaan wieden. Dit stukje kamille was slechts 1x1m2 namelijk. De kleine diertjes hebben niet veel nodig, dat blijkt maar weer. Zijn wij als mens dan een soort rupsjes-nooit-genoeg?

Nog één foto om te genieten dan maar. Wie weet fladdert deze morgen wel rond als gecamoufleerde nachtvlinder namelijk.