Naar de haaien!


Het was een koude, zeer koude dag. Uren sjokte ik al over het strand van Hoek van Holland. Ik had grote verwachtingen die dag, ik moest en zou een fossiel vinden. De temperatuur buiten was min vier met gevoelstemperatuur van min tien De gure wind deed pijn aan mijn gezicht. Terwijl anderen leden van het kamp al meerdere fossielen hadden gevonden, moest ik  genoegen doen met een ‘versteend wervelschijfje’. Pas vier uur later gaf ik het op. Terwijl ik uitgeput met mijn zielige buit de Zandmoter verliet, lag er opeens keurig in het zand deze glimmende tand op mij te wachten… Het was een koude eerste paasdag die ik niet snel zou  vergeten.

Ik liet onderzoekers van Naturalis er naar kijken en zij concludeerde dat dit ‘pracht’ exemplaar van een Carcharodon carcharias was geweest, ook wel witte haai genoemd! Een haaien soort die nog altijd bestaat, maar deze tand is tussen de 2 en 20 miljoen jaar oud! Een schat in mijn collectie, al zeg ik het zelf.

Gelukkig leven er in de Noordzee geen ‘monsters’ zoals de Witte haai, maar er leven wel dergelijk haaien in de Noordzee. Tussen Engeland en Nederland is de Noordzee helemaal niet zo diep, maar wat men vaak vergeet is dat de Noordzee grenst aan Noorwegen, Groot Brittannië, Frankrijk, Denemarken en onze Vlaamse buren. 

    Een bijzondere haai in onze Noordzee is de Reuzenhaai, met een gigantische grote bek. Nu zou je verwachten dat zo’n bek vol met honderden tanden zit, maar nee. Het is eigenlijk een goedzak die Reuze haai. Zoiets als de Grote Vriendelijke Reus. Een stoer imago, een groot hart. Deze GVR mag de troost titel dragen dat hij de-op-één-na-grootste-haai ter wereld is. Wat maakt een haai een haai? Ze horen tot de kraakbeenvissen, dat zijn vissen die geen skelet hebben, maar kraakbeen.

Maarja, verder zijn de haaien in de Noordzee eigenlijk groentjes. Guppies met een ‘stoer’ imago, die geen vlieg kwaad doen. Vele haaien in de Noordzee zijn nog jong, want het proces van volwassen worden duurt heel lang bij een haai. Veel haai soorten gaan letterlijk ‘naar de haaien’ want door de vele (over)visserij hebben deze makkers het zwaar.
     De kleinste haai van de Noordzee heb ik in mijn handen gehouden, ‘gevonden’ op het strand ergens aan de Franse kust. Helaas heb ik er ook een moeten ontleden destijds op mijn biologie docentenopleiding. Ik heb het over de hondshaai. Hij wordt gevangen om als imitatie vis verkocht te worden, of om te dienen aan de wetenschap. Het is een prachtdier om te zien, hij voelt echter als schuurpapier. 

Daarnaast heb je gelukkig nog meer prachtige exemplaren in zee rondzwemmen, overal ter wereld leven soorten die al eeuwen lang overleefd hebben. De vraag blijft hoelang nog? Laten we er met zijn allen aan werken het stranden en de zeeën schoon te houden. Hopelijk komen er steeds minder haaien in de soep, vissersnetten, ‘spook’netten en stukken plastic terecht. Anders eindigen ze straks allemaal zoals de Striatolamia macrota, waar alleen nog tanden van te vinden zijn. Alleen hun tanden blijven over, en dienen overal ter wereld als een souvenir. Of wie geluk heeft, een prachtige schat om te vinden op het strand!
 

De wortel van de tand ontbreekt, maar het is een mooi exemplaar.
Waarschijnlijk is deze tand tussen de 34 en 56 miljoen jaar oud
.

Liefs,

 

Moedertje Groen







Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.